تهیّه‎ی نقشه‎ی پیش‏بینی مکانی گونه‏های گیاهی با استفاده از رگرسیون لجستیک (مطالعه‎ی موردی: مراتع رینه، کوه دماوند)

در یک اکوسیستم مرتعی، بین پوشش گیاهی و عوامل محیطی مختلف ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و آنها بر یکدیگر آثار متقابلی می‏گذارند. از این ارتباط می‏توان برای رسیدن به هدف پژوهش پیش رو استفاده کرد که همانا پیش‏بینی مکانی گونه‏های گیاهی مرتعی، بر اساس تغییرات مکانی عوامل محیطی مؤثّر بر پوشش مرتعی است. این مطالعه در مراتع رینه، واقع در دامنه‎ی جنوبی کوه دماوند انجام گرفته است. تعدادی از عوامل محیطی شامل 16 ویژگی خاک، 3 عامل توپوگرافیک و 16 عامل اقلیمی انتخاب شدند. تصاویر ماهواره‏ای IRS نیز، به‎عنوان داده‏های کمکی برای مدل‎سازی مورد استفاده قرار گرفت. نمونه‏برداری با روش طبقه‏بندی تصادفی مساوی انجام گرفت و به حضور و عدم حضور گونه‏های غالب منطقه توجّه شد. روش رگرسیون لجستیک برای تعیین عوامل محیطی مؤثّر و ارائه‎ی مدل برای گونه‏های غالب مورد استفاده قرار گرفت. نقشه‏های عوامل محیطی مؤثّر بر گونه‏ها در محیط GIS تهیّه‎ شد. برای تهیّه‎‎ی نقشه‎ی عوامل خاکی از روش درون‎یابی کریجینگ به‎کمک نرم‏افزار زمین آماری GS+ بهره گرفته شده است. برای تهیّه‎‎ی نقشه‎ی پیش‏بینی تیپ‏های گیاهی، مدل گونه‎ی غالب هر تیپ بر نقشه‎ی عوامل مؤثّر بر آن گونه، در محیط GIS اِعمال شد و نقشه‎ی پیش‏بینی حضور و عدم حضور برای آن گونه به‎دست آمد. آستانه‎ی بهینه برای طبقه‏بندی حضور و عدم حضور گونه‏ها در تهیّه‎ی‎ نقشه‎ی پیش‏بینی با کمک نمودارهای حسّاسیّت، خصوصیّت و صحّت کلّی تعیین شد. نتایج نشان داد که بالاترین ضرایب همبستگی مربوط به مدل گونه‌های گراس چندساله و Acantholimon demawendicum با ضریب 1 است و در مرتبه‎ی بعدی مدل گونه Onorychis corunata با ضریب 879/0 قرار دارد و کمترین ضریب همبستگی نیز مربوط به مدل گونه Astragalus ochrodeucus با ضریب 076/0 است. نتایج پژوهش پیش رو برای مقاصد مدیریتی در توسعه‎ی پایدار اکوسیستم‏های مرتعی، حفاظت، احیا، نظارت و ارزیابی این اکوسیستم‏ها کاربرد دارد.